Zimbabwe, een verborgen juweel
Zimbabwe, het warme hart van zuidelijk Afrika, een ongerepte safaribestemming met een enorme wildpopulatie in de vele nationale parken waar de big five hun thuis hebben. Zimbabwe, letterlijk vertaald huizen van stenen, met overblijfselen van oude beschavingen en de legendarische Victoria Falls. Zimbabwe is ontegenzeggelijk een van de mooiste landen in zuidelijk Afrika. Dit veelzijdige land begint langzaam aan een toeristische comeback. Vrij van massatoerisme is dit de ultieme bestemming voor wie buiten de gebaande paden wil treden en het Afrika van weleer wil ontdekken, een authentieke Afrikaanse ervaring
Zimbabwe is een van de best bewaarde geheimen van Afrika. Ingesloten tussen de machtige Zambezi rivier in het noorden en de Limpopo die de grens vormt met Zuid-Afrika. Het land herbergt wildparken waar slechts weinigen ooit zijn geweest en een diversiteit aan landschappen, variërend van granieten rotsblokken in Matopos tot majestueuze bergen, bossen, rivieren en watervallen in de Eastern Highlands. Eigenlijk is Zimbabwe één groot nationaal park, in zijn puurste vorm.
Zimbabwe biedt een scala aan uiteenlopende activiteiten, van gamedrives in het populaire Hwange National Park, een kano- of wandelsafari in het prachtige Mana Pools National Park, een bezoek aan de historische ruïnes van de oude stad Great Zimbabwe tot een helikoptervlucht over de imposante Victoria Waterfalls. Echt buiten de gebaande paden is een bezoek aan het gigantische Gonarezhou National Park, een stuk ongerepte, pure wildernis dat grenst aan Mozambique. Zimbabwe is de perfecte bestemming voor een avontuurlijke reis.
Zimbabwe, een prachtige en diverse safaribestemming met een spectaculaire natuur, waar de zon altijd schijnt, waar de mensen je met open armen ontvangen, waar de lodges authentiek en van hoge kwaliteit zijn, waar al je zintuigen worden geprikkeld en waar onze thuishaven is.
We nemen je graag mee op ontdekkingsreis naar dit onvergetelijke land.
Zimbabwe kun je het beste bezoeken tussen april en oktober. De meeste regen valt van december tot maart en de malariamug is actief in bepaalde regio's van het land. Als je de Victoria Falls op volle kracht wilt zien, kun je het beste in de maand mei reizen, vanaf november is het waterpeil in de Zambezi rivier zo laag dat de watervallen bijna tot stilstand komen. Beide seizoenen zijn heel bijzonder.
Aardrijkskunde
Het land is onderverdeeld in 5 landbouwregio's op basis van de minimale regenval per jaar en de ervaren temperaturen. Regio 1-3 zijn de regio's met meer neerslag en milde tot lage temperaturen. Deze regio's zijn voornamelijk gereserveerd voor de productie van gewassen. Voornamelijk in deze regio's bevinden zich commerciële boerderijen voor de bulkproductie van gewassen. Maïs, tarwe, bonen, tabak, suikerriet, aardappelen en fruit zijn de belangrijkste producten van deze regio's.
De laaggelegen gebieden hebben te maken met gemiddelde tot hoge temperaturen en minimale neerslag en een kort regenseizoen. Deze omstandigheden zijn daarom geschikt voor dierlijke productie en enkele droogtebestendige gewassen.
Het land heeft voornamelijk 2 grote veldlijnen, namelijk het hoogveld en het laagveld. Het hoogveld is het bergachtige gebied tussen 1200m en 2200m hoogte, en het laagveld ligt onder de 1000m. Er is ook een groot verschil met het derde veld, dat meer uit valleien bestaat dan alleen het laagveld. De Zambezi vallei en de Save (Sabi) vallei zijn de 2 belangrijkste uitgesproken valleien van het land, hoewel er ook veel kleinschalige valleien zijn, zoals de Matetsi vallei en de Gwaii vallei vlakbij de Zambezi vallei.
De bergachtige gebieden en de omliggende gebieden kennen het hele jaar door lage temperaturen, waarbij de winternachten dalen tot rond het vriespunt, terwijl de zomers warm en nat zijn. In de winter kan het regenen door de invloed van de Indische Oceaan, die slechts een paar kilometer van Mozambique ligt. Aan de andere kant zijn de lage gebieden en de valleien droog en warm, hoewel sommige winternachten ook verkoelend kunnen zijn. De hoogste temperaturen komen meer voor langs de Zambezi en de Save valleien, waar het kwik kan oplopen tot 40 graden Celsius.
Een noot geschiedenis
De geschiedenis van Zimbabwe kan worden onderverdeeld in 2 hoofdpersonages, de vroege geschiedenis en de moderne geschiedenis.
Tussen het vroege stenen tijdperk en het late ijzeren tijdperk werden de gebieden rond en onder de Steenbokskeerkring bevolkt door de hot n tots of de bushman zoals ze algemeen bekend zijn. Ze besloegen de gebieden die nu bekend staan als Mozambique, Zimbabwe, Zambia, Botswana en Zuid-Afrika. Toen de bevolking ten noorden van de evenaar groeide, begon een groep mensen met een belangrijke taal, de bantoetaal, naar het zuiden te migreren, naar de gebieden van de bushman. De grote populatie veedrijvers en gewassen producerende bantoes duwden de jager-verzamelaar bushman de Kalahari-woestijn van Botswana en Namibië in. De bantoes trokken verder naar het zuiden tot aan de zuidpunt van het continent. De populaties werden groter door vruchtbaarder land en goede regen, waardoor de voedselproductie toenam en conflicten op het land ontstonden. Gevechten begonnen in het zuiden, waar vluchtende groepen zich organiseerden in defensieve groepen die de betere gronden bezetten die op hun pad kwamen.
In de periode tussen 1400 n.Chr. en 1600 n.Chr. kwam het Shona volk van de oostkant van de Zambezi rivier en de Sabi rivier stroomopwaarts op zoek naar zout en goud. Na een poging om de Kabora Basa kloven te overwinnen trok de groep het plateau op ten zuiden van de Zambezi en vestigde zich in Monomutapa, wat later de hoofdstad van Zimbabwe werd, Harare. Er braken verdere gevechten uit en de andere groep trok verder naar het zuiden en vestigde zich in wat nu Masvingo is. Men gelooft dat de Karanga groep die naar het zuiden trok verantwoordelijk is voor de bouw van het grote Zimbabwe dat nu een ruïne is. Hoewel het onderwerp van de ruïnes erg controversieel is en verschilt van bron tot bron.
Ondertussen ontstonden er tussen 1740 en 1780 meer oorlogen in de zuidelijke punt van het continent, waardoor meer stammen naar het noorden terugkeerden. Een zekere koning werd geboren en veranderde de hele geschiedenis van zuidelijk Afrika.
Shaka Zulu was een Zoeloekrijger met een controversiële achtergrond die zijn heerschappij beïnvloedde toen hij aan de macht kwam. Hij had veel conflicten met naburige koninkrijken en brak uiteindelijk met zijn generaals die hij op rooftochten stuurde. Een van die legeraanvoerders die besloot te vertrekken was Mzilikazi. Hij trok weg met een kleine groep volgelingen en overviel meer groepen op zijn weg naar boven en integreerde ze in zijn samenleving om zijn leger te versterken. Rond 1820 vestigde Mzilikazi zich in wat nu Matabeleland heet en zijn hoofdstad was het huidige Bulawayo. Deze groep nieuwe kolonisten heette oorspronkelijk de Khumalo clan toen ze uit Zululand vertrokken. Ze kregen de naam Matabele van het Sotho volk. Sommige historici zeggen dat de naam verwijst naar de lange schilden die de krijgers droegen.
Nadat de Ndebele zich hadden gevestigd in de vruchtbare gronden tussen de Gwaii-rivier en de Shangani-rivier, strekte hun invloed zich uit tot aan de Zambezi-rivier en helemaal tot aan de Sabe-rivier, waar ze voortdurend in contact stonden met de Karanda. Ten tijde van de vestiging in Matabeleland waren de Europese ontdekkingsreizigers al begonnen met het verkennen van de regio. De Portugese verkenning in de regio dateert uit de 16e eeuw en bewijs toont aan dat de Arabieren voor hen al goed bekend waren met de regio.
Tussen 1820 en 1830 was er een voortdurende interactie tussen het Ndebele volk en de Europeanen die in de regio naar goud zochten.
De mensen
Zimbabwe is een multicultureel land met verschillende stammen. De grootste traditionele stammen zijn de Shona en de Ndebele. De Shona stammen vormen tot 60 procent van de totale bevolking, terwijl de Ndebele stammen slechts ongeveer 20 procent bijdragen. De ongeveer 20 procent bestaat uit kleinere stammen, waaronder de Tonga, Kalanga, Venda, Sotho, Xhosa en Shangani. Elke stam spreekt een andere taal, hoewel sommige talen een aantal gemeenschappelijke woorden hebben. Er zijn 16 erkende talen, maar het Engels verbindt ze allemaal als zakelijke taal.
